Mini-przewodnik po starożytnym Koryncie i jego okolicach – czyli apostoł Paweł odwiedza fryzjera

Akrokorynt

Pod tajemniczo brzmiącą nazwą „Akrokorynt” ukrywa nam się nic innego, jak koryncka wersja Akropolu, czyli miasta położonego na wzgórzu. Akrokorynt wznosi się na wysokość 575 m. n.p.m. i słynie ze swoich rozbudowanych fortyfikacji, których najstarsza zachowana część pochodzi z IV wieku p.n.e. Ze względu na strategiczne położenie, Akrokorynt służył już od czasów starożytnych jako twierdza pozwalająca kontrolować nie tylko sam Korynt, ale również całą okolicę. Na szczycie góry znajdowała się świątynia Afrodyty, w której według opinii rzymskiego geografa Strabona (I w. n.e.) miało mieszkać ok. tysiąca (!) kobiet zajmujących się prostytucją sakralną. Można jednak ze spokojem uznać, iż podana liczba jest raczej świadectwem wyjątkowo bujnej wyobraźni samego Strabona, niż historycznym faktem, choćby dlatego, że świątynia była względnie mała i na pewno nie zmieściłoby się tam aż tyle osób. Kilkaset lat później, w VII w. n.e., na ruinach świątyni Afrodyty wybudowano chrześcijańską bazylikę. Obecnie zwiedzający Akrokorynt zobaczyć mogą przede wszystkim pozostałości murów bizantyjskich, średniowiecznych (z okresu wypraw krzyżowych) oraz budowli osmańskich.

Port w Kenchrach i  bazyliki chrześcijańskie

W Kenchrach (ok. 9 km  od samego Koryntu) znajdował się drugi po Lechaionie port, z którego w starożytności odpływały statki m. in. do Azji Mniejszej. To właśnie stąd miał wypływać apostoł Paweł w drodze powrotnej z Koryntu do Syrii (a przy okazji mógł udać się do tamtejszego fryzjera, jak czytamy w Dziejach Apostolskich 18,18). Większość portu znajduje się niestety obecnie pod wodą, ale zwiedzający mogą podziwiać m.in. wynurzające się z morza fragmenty bazyliki z VI w. n.e oraz pozostałości rzymskiej willi. W podobnej budowli odbywać się mogły np. nabożeństwa i spotkania  pierwszej grupy tamtejszych Chrześcijan, w której istotną rolę odgrywała wymieniona w liście apostoła do Rzymian  kobieta diakon o imieniu Febe (Rz 16,1). Chrześcijańskie budowle sakralne zaczęły pojawiać się w okolicach Koryntu dopiero od IV wieku n.e.  i nie budowano ich w centrum miasta, jak to miało miejsce np. w Rzymie, lecz poza nim. Dookoła Koryntu powstało do końca VI w. wiele monumentalnych bazylik, takich jak ta w Kenchrach czy w Lechaionie, które, jako że były dobrze widoczne od strony morza, nadawały miastu nowy, chrześcijański charakter. Mimo że  budowle te zostały poważnie zniszczone w wyniku gwałtownego.. trzęsienia ziemi, które miało miejsce w 551 roku, można oglądając ich pozostałości łatwo wyobrazić sobie rozmiary, które posiadały tuż po wybudowaniu…

Daria Grzywacz