Wielkanocnie 2023
Odeszli więc znowu uczniowie do domu. Ale Maria stała zewnątrz grobu i płakała. A płacząc nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, drugiego u nóg, gdzie leżało ciało Jezusa. A ci rzekli, do niej Niewiasto! Czemu płaczesz? Rzecze im: Wzięli Pana mego , a nie wiem, gdzie go położyli. A gdy to powiedziała, obróciła się za siebie i ujrzała Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł jej Jezus: Niewiasto! Czemu płaczesz, Kogo szukasz? Ona, mniemając, że to jest ogrodnik, rzekła mu: Panie! Jeśli ty go wziąłeś, powiedz mi, gdzie go położyłeś, a ja go wezmę. Rzekł jej Jezus: Mario! Ona obróciwszy się, rzekła mu po hebrajsku: Rabbuni! Co znaczy: Nauczycielu! Rzekł jej Jezus: Nie dotykaj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego. I przyszła Maria Magdalena, oznajmując uczniom, że widziała Pana i że jej to powiedział!
J 20, 10-18
[…] Przyjdzie taki moment, tak, jak dla Marii, że nastanie Wielkanoc. Ciemność wielkopiątkowa minie bezpowrotnie, a na jej miejsce wejdzie światłość wielkanocna z ponadczasową treścią: Jezus żyje! Jezus daje się w tym momencie poznać tym, którym wiara otwiera oczy, a nie tym, którzy szukają prawdy na drogach logiki. Jedno słowo samego Chrystusa “Mario” i nagle zmienia się wszystko. Maria odpowiada: “Rabbuni” i zaczyna się wiara wielkanocna. Żywe słowo Jezusa sprawia, że pieśń żałobna zmienia się w pieśń tryumfu, ciemność zostaje przezwyciężona przez światłość. Ludzki sposób myślenia Marii, dopuszczający możliwość odnalezienia ciała, zostaje przezwyciężony pewnością, że jej ukochany Mistrz zmartwychwstał, należy do innej, Bożej sfery, w której nie można go już nawet dotykać. […] Nasz reformator, nad późniejszym godłem luteranizmu napisał: “Christus vivit!- Chrystus żyje”. Gdy świat pogrąża się w chaosie wołajmy “Jezus żyje”[..]
Z tą radosną wieścią przychodzę dzisiaj, w święta wielkanocne, do Was życząc Wam nadziei i spotkania ze Zmartwychwstałym Chrystusem…Amen.
Katowice, 1 kwietnia 2013 roku,
ks. bp. Tadeusz Szurman (+2014)