Przestrzenie duchowości. Krypta katedralna w Lund (Szwecja)

Większość z nas ma ulubione miejsca, w których lubi się modlić. Niektórzy czują się najlepiej w domu, sięgając po Pismo Święte, medytują i skupiają na Bożym Słowie. Inni chętnie wędrują na łono przyrody, by np. w leśnych Kościołach Beskidu Śląskiego odnaleźć inspirację, ciszę i miejsce do refleksji. Mnie od zawsze ciągnęło na północ – do Skandynawii, Wielkiej Brytanii… I wtedy odkryłam Lund – miasto położone w południowo-zachodniej Szwecji, w prowincji Skania. W XVI stuleciu obszary te należały do królestwa duńskiego. Wraz królem Chrystianem III przybyła tu reformacja i imponująca swym ogromem budowla katedralna w Lund – stała się w 1536 roku luterańską świątynią.

Krypta – najniższa i najstarsza kondygnacja katedry, poświęcona w 1123 r. – uchodzi na najlepiej zachowany przykład średniowiecznego budownictwa na północy Europy.

Podziemia te – są miejscem, gdzie lubię się modlić – z dala od zgiełku i licznych turystów. Niezwykła jest konstrukcja sufitu – składającego się z 41 sklepień krzyżowych, unoszonych niczym korony drzew na wietrze, przez skomplikowany system filarów.

Nieodparte wrażenie lekkości, łączy się w tej przestrzeni z głęboką tajemnicą przemijającego czasu, długiego trwania, pozwala się skupić na tym, co najważniejsze.

Małgorzata Grzywacz